เปิด พหุภาคี ซื้อขาย ระบบ ความคมชัด

องค์การการค้าโลกเข้าใจพื้นฐานของ WTO: หลักการพื้นฐานของระบบการค้าข้อตกลงขององค์การการค้าโลกมีความยาวและซับซ้อนเนื่องจากเป็นเอกสารทางกฎหมายที่ครอบคลุมกิจกรรมต่างๆ พวกเขาจัดการ: การเกษตรสิ่งทอและเสื้อผ้า, ธนาคาร, โทรคมนาคม, การซื้อของรัฐบาลมาตรฐานอุตสาหกรรมและความปลอดภัยของผลิตภัณฑ์ระเบียบสุขอนามัยอาหารทรัพย์สินทางปัญญาและอื่น ๆ อีกมากมาย แต่มีหลักการพื้นฐานที่เรียบง่ายและใช้งานได้ทั่วทั้งเอกสารเหล่านี้ หลักการเหล่านี้เป็นรากฐานของระบบการค้าพหุภาคี ดูที่หลักการเหล่านี้อย่างใกล้ชิด: คลิกเพื่อเปิดรายการ ต้นไม้สำหรับการนำทางไซต์จะเปิดขึ้นที่นี่หากคุณเปิดใช้งาน JavaScript ในเบราเซอร์ของคุณ 1. ประเทศที่ได้รับการสนับสนุนมากที่สุด (MFN): ปฏิบัติต่อคนอื่นอย่างเท่าเทียมกันภายใต้ข้อตกลงขององค์การการค้าโลกประเทศต่างๆไม่สามารถแยกแยะระหว่างคู่ค้าของตนได้ ให้สิทธิพิเศษแก่ผู้อื่น (เช่นอัตราภาษีศุลกากรที่ต่ำกว่าสำหรับผลิตภัณฑ์ของตน) และคุณต้องทำเช่นเดียวกันสำหรับสมาชิก WTO คนอื่นทั้งหมด หลักการนี้เรียกว่าการรักษาด้วยความสมัครใจ (MFN) (ดูกล่อง) เป็นเรื่องสำคัญที่เป็นบทความแรกของข้อตกลงทั่วไปว่าด้วยพิกัดอัตราศุลกากรและการค้า (GATT) ซึ่งควบคุมการค้าสินค้า นอกจากนี้ MFN ยังมีความสำคัญในข้อตกลงทั่วไปเกี่ยวกับการค้าบริการ (ข้อ 2) และข้อตกลงด้านการค้าเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญา (TRIPS) (ข้อ 4) แม้ว่าในแต่ละข้อตกลงหลักการจะแตกต่างกันไปเล็กน้อย . ข้อตกลงทั้งสามฉบับครอบคลุมทั้งสามประเด็นหลักที่เกี่ยวกับการค้าที่องค์การการค้าโลกจัดการ ข้อยกเว้นบางข้อได้รับอนุญาต ตัวอย่างเช่นประเทศต่างๆสามารถตั้งข้อตกลงการค้าเสรีที่ใช้เฉพาะกับสินค้าที่ซื้อขายในกลุ่มที่เลือกปฏิบัติสินค้าจากภายนอกเท่านั้น หรือทำให้ประเทศกำลังพัฒนาสามารถเข้าถึงตลาดของตนได้เป็นพิเศษ หรือประเทศใดสามารถก่อให้เกิดอุปสรรคต่อผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการพิจารณาว่าซื้อขายได้ไม่เป็นธรรมจากประเทศใดประเทศหนึ่ง และในการให้บริการประเทศต่างๆจะได้รับอนุญาตในบางกรณีเพื่อเลือกปฏิบัติ แต่ข้อตกลงอนุญาตเฉพาะข้อยกเว้นเหล่านี้ภายใต้เงื่อนไขที่เข้มงวด โดยทั่วไป MFN หมายความว่าทุกครั้งที่ประเทศลดอุปสรรคด้านการค้าหรือเปิดตลาดจะต้องทำเช่นเดียวกันสำหรับสินค้าหรือบริการเดียวกันจากคู่ค้าทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นคนรวยหรือคนจนอ่อนแอหรือแข็งแรง 2. การรักษาของประเทศ: การรักษาชาวต่างชาติและคนในท้องถิ่นอย่างเท่าเทียมกันสินค้าที่นำเข้าและผลิตในประเทศต้องได้รับการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมกันอย่างน้อยที่สุดหลังจากสินค้าจากต่างประเทศเข้าสู่ตลาด เช่นเดียวกันควรใช้กับบริการต่างประเทศและในประเทศรวมทั้งเครื่องหมายการค้าลิขสิทธิ์และสิทธิบัตรต่างประเทศและท้องถิ่น หลักการนี้ของการรักษาระดับชาติ (ให้สิทธิแก่คนอื่นเช่นเดียวกับคนที่เป็นพลเมืองของตน) ก็ปรากฏอยู่ในข้อตกลงหลักสามฉบับของ WTO (ข้อ 3 ของ GATT ข้อ 17 ของ GATS และข้อ 3 ของ TRIPS) แม้ว่าหลักการนี้จะได้รับการจัดการ แตกต่างกันเล็กน้อยในแต่ละเหล่านี้ การรักษาเฉพาะประเทศจะใช้เมื่อสินค้าบริการหรือสินค้าของทรัพย์สินทางปัญญาได้เข้าสู่ตลาด ดังนั้นการเรียกเก็บภาษีศุลกากรในการนำเข้าไม่ใช่เป็นการละเมิดการรักษาระดับชาติแม้ว่าผลิตภัณฑ์ที่ผลิตในท้องถิ่นจะไม่ถูกเรียกเก็บภาษีเทียบเท่า การค้าเสรี: ค่อยๆผ่านการเจรจากลับไปด้านบนการลดอุปสรรคทางการค้าเป็นหนึ่งในวิธีการที่ชัดเจนที่สุดในการส่งเสริมการค้า อุปสรรคที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ ภาษีศุลกากร (หรือภาษีศุลกากร) และมาตรการต่าง ๆ เช่นมาตรการควบคุมการนำเข้าหรือโควต้าที่ จำกัด ปริมาณการคัดเลือก บางครั้งประเด็นอื่น ๆ เช่นนโยบายเทปสีแดงและอัตราแลกเปลี่ยนได้รับการกล่าวถึงด้วย นับตั้งแต่การสร้าง GATTs ในปี 2490-48 มีการเจรจาทางการค้ากันถึงแปดรอบ รอบที่เก้าภายใต้วาระการพัฒนาโดฮากำลังดำเนินการอยู่ ในตอนแรกสิ่งเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่การลดภาษีศุลกากร (ภาษีศุลกากร) สำหรับสินค้านำเข้า อันเป็นผลมาจากการเจรจาต่อรองโดยช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 ประเทศอุตสาหกรรมอัตราภาษีศุลกากรสินค้าอุตสาหกรรมได้ลดลงอย่างต่อเนื่องจนเหลือน้อยกว่า 4 ปี แต่ในช่วงทศวรรษที่ 1980 การเจรจาได้ขยายขอบเขตไปสู่อุปสรรคที่มิใช่ภาษีเกี่ยวกับสินค้าและในพื้นที่ใหม่ ๆ เช่นบริการและทรัพย์สินทางปัญญา การเปิดตลาดอาจเป็นประโยชน์ แต่ก็ต้องมีการปรับตัว ข้อตกลงขององค์การการค้าโลก (WTO) อนุญาตให้ประเทศต่างๆนำเสนอการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไป ประเทศกำลังพัฒนามักจะได้รับการปฏิบัติตามพันธกรณีของพวกเขาอีกต่อไป บางครั้งสัญญาว่าจะไม่ก่อให้เกิดอุปสรรคด้านการค้าอาจมีความสำคัญเท่ากับการลดราคาเนื่องจากข้อสัญญาดังกล่าวช่วยให้ธุรกิจสามารถมองเห็นโอกาสในอนาคตได้ชัดเจนยิ่งขึ้น ด้วยความมั่นคงและความสามารถในการคาดการณ์การลงทุนได้รับการส่งเสริมให้มีการสร้างงานขึ้นและผู้บริโภคสามารถรับประโยชน์จากการเลือกการแข่งขันและราคาที่ต่ำกว่า ระบบการค้าพหุภาคีเป็นความพยายามของรัฐบาลในการทำให้สภาพแวดล้อมทางธุรกิจมั่นคงและคาดการณ์ได้ รอบการอุรุกวัยเพิ่มอัตราผูกพันเปอร์เซ็นต์ของอัตราภาษีที่ผูกก่อนและหลังการเจรจาระหว่างปี 2529-34 (ซึ่งเป็นอัตราภาษีศุลกากรดังนั้นร้อยละจึงไม่ได้รับการถ่วงน้ำหนักตามปริมาณการค้าหรือมูลค่า) ในองค์การการค้าโลกเมื่อประเทศตกลงที่จะเปิดตลาดสินค้าหรือบริการ พวกเขาผูกพันผูกพันของพวกเขา สำหรับสินค้าการผูกขาดเหล่านี้จะมีผลกับเพดานอัตราภาษีศุลกากร บางครั้งประเทศนำเข้าภาษีในอัตราที่ต่ำกว่าอัตราที่ถูกผูกไว้ บ่อยครั้งที่กรณีนี้เกิดขึ้นในประเทศกำลังพัฒนา ในประเทศที่พัฒนาแล้วอัตราที่เรียกเก็บจริงและอัตราที่ถูก จำกัด มีแนวโน้มที่จะเท่ากัน ประเทศสามารถเปลี่ยนการผูกมัดได้ แต่ต้องเจรจากับคู่ค้าซึ่งอาจหมายถึงการชดเชยการสูญเสียการค้า หนึ่งในความสำเร็จของการเจรจาการค้าพหุภาคีของประเทศอุรุกวัยคือการเพิ่มปริมาณการค้าภายใต้พันธกรณีที่มีผลผูกพัน (ดูตาราง) ในการเกษตร 100 ผลิตภัณฑ์มีอัตราภาษีศุลกากรแล้ว ผลจากทั้งหมดนี้: การรักษาความปลอดภัยในตลาดที่สูงขึ้นอย่างมากสำหรับผู้ค้าและนักลงทุน ระบบจะพยายามปรับปรุงความคาดหมายและความเสถียรในรูปแบบอื่น ๆ ด้วย วิธีหนึ่งคือการกีดกันการใช้โควต้าและมาตรการอื่น ๆ ที่ใช้ในการกำหนดข้อ จำกัด เกี่ยวกับปริมาณการนำเข้าที่มีการจัดการโควต้าอาจทำให้เกิดเทปสีแดงและข้อกล่าวหาเรื่องการเล่นที่ไม่เป็นธรรม อีกประการหนึ่งคือทำให้ประเทศต่างๆในการค้ากฎระเบียบเป็นที่ชัดเจนและเป็นสาธารณะ (โปร่งใส) ที่สุด ข้อตกลงหลายข้อของ WTO กำหนดให้รัฐบาลเปิดเผยนโยบายและการปฏิบัติของตนในที่สาธารณะภายในประเทศหรือโดยแจ้ง WTO การเฝ้าระวังนโยบายการค้าของประเทศโดยใช้กลไกการทบทวนนโยบายการค้าเป็นแนวทางในการส่งเสริมความโปร่งใสทั้งในประเทศและในระดับพหุภาคี องค์การการค้าโลกบางครั้งได้รับการอธิบายว่าเป็นสถาบันการค้าเสรี แต่ไม่เป็นความจริงทั้งหมด ระบบอนุญาตให้มีการเก็บภาษีศุลกากรและในบางกรณีการคุ้มครองอื่น ๆ ถูกต้องมากยิ่งขึ้นเป็นระบบกฎที่อุทิศให้กับการแข่งขันที่เปิดกว้างยุติธรรมและไม่ผิดพลาด กฎเกณฑ์เกี่ยวกับการไม่เลือกปฏิบัติ MFN และการรักษาแห่งชาติได้รับการออกแบบมาเพื่อรักษาความปลอดภัยของสภาพการค้าที่เป็นธรรม เช่นเดียวกับการทุ่มตลาด (การส่งออกที่ต่ำกว่าต้นทุนเพื่อให้ได้ส่วนแบ่งการตลาด) และเงินอุดหนุน ประเด็นเหล่านี้มีความซับซ้อนและกฎระเบียบพยายามที่จะสร้างสิ่งที่ยุติธรรมหรือไม่เป็นธรรมและวิธีที่รัฐบาลสามารถตอบสนองได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยเรียกเก็บอากรขาเข้าเพิ่มเติมที่คำนวณเพื่อชดเชยความเสียหายที่เกิดจากการค้าที่ไม่เป็นธรรม ข้อตกลงอื่น ๆ ขององค์การการค้าโลก (WTO) มีจุดมุ่งหมายเพื่อสนับสนุนการแข่งขันที่เป็นธรรมเช่นในด้านการเกษตรทรัพย์สินทางปัญญาบริการเป็นต้น ข้อตกลงในการจัดซื้อของรัฐบาล (ข้อตกลงด้านพหุภาคีเนื่องจากมีการลงนามโดยสมาชิกองค์การการค้าโลกเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น) จะขยายกฎการแข่งขันต่อการซื้อสินค้าของรัฐบาลหลายพันแห่งในหลายประเทศ และอื่น ๆ การส่งเสริมการพัฒนาและการปฏิรูปทางเศรษฐกิจกลับสู่ด้านบนระบบ WTO มีส่วนช่วยในการพัฒนา ในทางกลับกันประเทศกำลังพัฒนาต้องมีความยืดหยุ่นในเวลาที่พวกเขาใช้เพื่อดำเนินการตามข้อตกลงระบบ และข้อตกลงเหล่านี้เองได้รับข้อบัญญัติก่อนหน้าของ GATT ที่อนุญาตให้มีการให้ความช่วยเหลือพิเศษและสัมปทานการค้าสำหรับประเทศกำลังพัฒนา กว่าสามในสี่ของสมาชิกองค์การการค้าโลกเป็นประเทศกำลังพัฒนาและประเทศที่กำลังจะก้าวสู่การเป็นประเทศเศรษฐกิจในตลาด ในช่วงเจ็ดปีครึ่งของรอบการอุรุกวัยประเทศต่างๆ 60 ประเทศได้ดำเนินการตามโครงการเปิดเสรีการค้าเสรี ในเวลาเดียวกันประเทศกำลังพัฒนาและประเทศในช่วงเปลี่ยนผ่านมีการใช้งานและมีอิทธิพลมากขึ้นในการเจรจารอบอุรุกวัยมากกว่าในรอบก่อน ๆ และมีมากยิ่งขึ้นในวาระการพัฒนาโดฮาปัจจุบัน ในตอนท้ายของรอบการอุรุกวัยประเทศกำลังพัฒนาได้เตรียมพร้อมรับภาระผูกพันส่วนใหญ่ที่จำเป็นสำหรับประเทศที่พัฒนาแล้ว แต่ข้อตกลงดังกล่าวทำให้พวกเขามีช่วงการเปลี่ยนผ่านเพื่อปรับตัวให้เข้ากับบทบัญญัติของ WTO ที่ไม่คุ้นเคยและอาจเป็นไปได้ยากโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประเทศที่ยากจนที่สุดที่พัฒนาแล้วอย่างน้อย การตัดสินใจของรัฐมนตรีในตอนท้ายของรอบกล่าวว่าประเทศที่ดีควรเร่งดำเนินการตามข้อผูกพันการเข้าถึงตลาดสำหรับสินค้าที่ส่งออกโดยประเทศที่มีการพัฒนาน้อยที่สุดและจะแสวงหาความช่วยเหลือด้านเทคนิคเพิ่มเติมสำหรับพวกเขา อีกไม่นานประเทศที่พัฒนาแล้วได้เริ่มให้บริการการนำเข้าสินค้าปลอดอากรและไม่มีโควต้าสำหรับเกือบทุกผลิตภัณฑ์จากประเทศที่มีการพัฒนาน้อยที่สุด ในทั้งหมดนี้องค์การการค้าโลกและสมาชิกขององค์การการค้าโลกยังคงดำเนินกระบวนการเรียนรู้ วาระการพัฒนาในโดฮาปัจจุบันรวมถึงความกังวลของประเทศกำลังพัฒนาเกี่ยวกับความยากลำบากที่พวกเขาเผชิญในการใช้ข้อตกลงรอบอุรุกวัย ระบบการซื้อขายควรเป็น โดยไม่เลือกปฏิบัติประเทศใดไม่ควรเลือกปฏิบัติระหว่างคู่ค้า (ให้สิทธิแก่ประเทศที่ได้รับการสนับสนุนมากที่สุดเท่าเทียมกันหรือ MFN) และไม่ควรแยกแยะระหว่างสินค้าบริการหรือชาติอื่น ๆ ที่มีต่อตนเอง การเจรจาต่อรอง บริษัท ต่างชาติที่คาดการณ์ไว้นักลงทุนและรัฐบาลควรมั่นใจว่าอุปสรรคทางการค้า (รวมทั้งภาษีศุลกากรและอุปสรรคที่มิใช่ภาษีศุลกากร) ไม่ควรเพิ่มขึ้นโดยพลการโดยอัตราภาษีศุลกากรและความมุ่งมั่นในการเปิดตลาดมีความผูกพันกับองค์การการค้าโลกในการแข่งขันที่ไม่เอื้ออำนวยต่อการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมเช่นการอุดหนุนการส่งออกและ การทุ่มตลาดของผลิตภัณฑ์ที่ต่ำกว่าต้นทุนเพื่อให้ได้ส่วนแบ่งการตลาดที่เป็นประโยชน์ต่อประเทศที่พัฒนาแล้วจะทำให้พวกเขามีเวลามากขึ้นในการปรับเปลี่ยนความยืดหยุ่นและสิทธิพิเศษมากขึ้น นี้เสียงเหมือนความขัดแย้ง มันแสดงให้เห็นการรักษาพิเศษ แต่ในองค์การการค้าโลกที่จริงแล้วมันหมายถึงการไม่เลือกปฏิบัติในการปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น สมาชิกแต่ละคนปฏิบัติต่อสมาชิกทุกคนอย่างเท่าเทียมกันในฐานะคู่ค้าที่ได้รับความนิยมมากที่สุด หากประเทศพัฒนาผลประโยชน์ที่จะให้แก่คู่ค้ารายหนึ่งจะต้องให้การปฏิบัติที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ต่อสมาชิก WTO คนอื่น ๆ ทั้งหมดเพื่อให้ทุกประเทศเป็นที่ชื่นชอบมากที่สุด สถานะของประเทศที่ได้รับการสนับสนุนมากที่สุด (MFN) ไม่ได้หมายถึงการปฏิบัติอย่างเท่าเทียมเสมอไป สนธิสัญญา MFN ทวิภาคีฉบับแรกจัดตั้งสโมสรพิเศษขึ้นในประเทศคู่ค้าที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในประเทศ ภายใต้ GATT และตอนนี้องค์การการค้าโลก (WTO) สโมสร MFN ไม่ได้เป็นเอกราชอีกต่อไป หลักการของ MFN ช่วยให้มั่นใจว่าแต่ละประเทศจะปฏิบัติต่อสมาชิกกว่า 140 คนอย่างเท่าเทียมกัน เป็นเทรดดิ้งพหุภาคี (MTF) เป็นระบบการซื้อขายที่อำนวยความสะดวกในการแลกเปลี่ยนเครื่องมือทางการเงินระหว่างหลายฝ่าย สิ่งอำนวยความสะดวกทางการค้าพหุภาคีช่วยให้ผู้เข้าร่วมสัญญาสามารถเข้ารวบรวมและโอนหลักทรัพย์ได้หลากหลายตราสารโดยเฉพาะตราสารที่อาจไม่มีตลาดอย่างเป็นทางการ สิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้มักจะเป็นระบบอิเล็กทรอนิกส์ควบคุมโดยผู้ประกอบการตลาดได้รับการอนุมัติหรือธนาคารเพื่อการลงทุนขนาดใหญ่ ผู้ค้ามักจะส่งคำสั่งซื้อทางอิเล็กทรอนิกส์โดยใช้เครื่องมือซอฟต์แวร์ที่ตรงกันเพื่อจับคู่ผู้ซื้อกับผู้ขาย BREAKING DOWN Facility Trading Facility - MTF Multilateral Trading Facilities เสนอขายปลีกและ บริษัท ลงทุนให้เป็นสถานที่ทางเลือกในการซื้อขายแลกเปลี่ยนอย่างเป็นทางการ นอกจากนี้ MTFs ยังมีข้อ จำกัด น้อยกว่าในเรื่องการอนุญาตให้ใช้เครื่องมือทางการเงินเพื่อการค้าขายซึ่งช่วยให้ผู้เข้าร่วมแลกเปลี่ยนสินทรัพย์ที่แปลกใหม่ยิ่งขึ้นข้อตกลงการค้าระหว่างประเทศหลายข้อ ได้แก่ ข้อดีข้อเสียและตัวอย่างปรับปรุงเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน 2016 คำจำกัดความ: ข้อตกลงการค้าพหุภาคีเป็นสนธิสัญญาการค้าระหว่างประเทศตั้งแต่สามประเทศขึ้นไป . ข้อตกลงลดอัตราภาษีศุลกากรและทำให้ธุรกิจสามารถนำเข้าและส่งออกได้ง่ายขึ้น เนื่องจากพวกเขาอยู่ในหลายประเทศจึงเป็นเรื่องยากที่จะเจรจาต่อรอง ขอบเขตกว้างเดียวกันนี้ทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้นเมื่อทุกฝ่ายลงชื่อเข้าใช้ ข้อดีข้อตกลงพหุภาคีทำให้ทุกคนลงลายมือชื่อกันและกัน นั่นหมายความว่าไม่มีประเทศใดสามารถให้ข้อเสนอทางการค้าที่ดีกว่าแก่ประเทศใดประเทศหนึ่งมากกว่าที่อื่น ที่ระดับสนามเด็กเล่น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับประเทศตลาดเกิดใหม่ หลายคนมีขนาดเล็กลงทำให้พวกเขาแข่งขันได้น้อยลง ดูเพิ่มเติมเกี่ยวกับประโยชน์ของสถานะประเทศที่ได้รับความนิยมมากที่สุด ประโยชน์ที่สองคือการเพิ่มการค้าสำหรับผู้เข้าร่วมทุกคน บริษัท ของพวกเขาสนุกกับอัตราภาษีต่ำ ที่ทำให้การส่งออกของพวกเขาถูกกว่า ข้อดีประการที่สามคือมาตรฐานข้อบังคับทางการค้าสำหรับคู่ค้าทั้งหมด บริษัท ประหยัดค่าใช้จ่ายทางกฎหมายเนื่องจากปฏิบัติตามกฎเดียวกันสำหรับแต่ละประเทศ ประโยชน์ประการที่สี่คือประเทศต่างๆไม่ต้องเจรจาข้อเสนอทางการค้ากับประเทศใดประเทศหนึ่งในแต่ละครั้ง ข้อตกลงทางการค้าทวิภาคีมีแนวโน้มที่จะสนับสนุนประเทศที่มีเศรษฐกิจที่ดีที่สุด นั่นทำให้ประเทศที่อ่อนแออยู่ในฐานะเสียเปรียบ ประเทศที่เข้มแข็งมีขั้นตอนการอนุมัติที่ละเอียดขึ้น มันต้องการที่จะได้รับข้อตกลงเดียวแทนที่จะเป็นโหล ข้อเสียข้อตกลงพหุภาคีมีความซับซ้อน ที่ทำให้พวกเขายากและใช้เวลานานในการเจรจาต่อรอง ประการที่สองรายละเอียดของการเจรจามีความสำคัญต่อการค้าและการดำเนินธุรกิจ นั่นหมายความว่าประชาชนมักเข้าใจผิดพวกเขา เป็นผลให้พวกเขาได้รับจำนวนมากกดการถกเถียงและการประท้วง ข้อเสียที่สามเป็นข้อตกลงทางการค้าใด ๆ บาง บริษัท และภูมิภาคของประเทศประสบเมื่อพรมแดนทางการค้าหายไป ธุรกิจขนาดเล็กสามารถแข่งขันกับผู้ถือสัญชาติไทยรายใหญ่ ๆ พวกเขามักจะเลิกจ้างเพื่อลดค่าใช้จ่าย คนอื่น ๆ ย้ายโรงงานไปยังประเทศที่มีมาตรฐานการครองชีพต่ำ หากภูมิภาคขึ้นอยู่กับอุตสาหกรรมนั้นจะมีอัตราการว่างงานสูง ทำให้ข้อตกลงพหุภาคีเป็นที่นิยม ข้อตกลงการค้าในระดับภูมิภาคบางส่วนมีหลายรูปแบบ ข้อตกลงการค้าเสรีอเมริกาเหนือเป็นข้อตกลงที่ใหญ่ที่สุด (1 มกราคม 2537) NAFTA อยู่ระหว่างสหรัฐอเมริกาแคนาดา และเม็กซิโก การค้าระหว่างอเมริกากลาง - สาธารณรัฐโดมินิกัน (ลงนามในวันที่ 5 สิงหาคม 2547) มีมูลค่าเพิ่มขึ้น 300 เปอร์เซ็นต์ตั้งแต่ต้นปีพ. ศ. CAFTA ได้ยกเลิกภาษีศุลกากรมากกว่า 80 เปอร์เซ็นต์ของการส่งออกของสหรัฐฯไปยัง 6 ประเทศ ได้แก่ คอสตาริกาสาธารณรัฐโดมินิกันกัวเตมาลาฮอนดูรัสนิการากัวและเอลซัลวาดอร์ ภายในปี 2556 จะเพิ่มการค้า 71% เป็น 60 พันล้าน ความร่วมมือระหว่างประเทศในแถบมหาสมุทรแปซิฟิก (การเจรจาสิ้นสุดลงในวันที่ 4 ตุลาคม 2015) TPP จะใหญ่กว่า NAFTA หากสภาคองเกรสอนุมัติ อยู่ระหว่างสหรัฐอเมริกาและอีก 11 ประเทศที่มีพรมแดนติดกับมหาสมุทรแปซิฟิก มันจะเอาภาษีศุลกากรและมาตรฐานการดำเนินธุรกิจ การค้าปัจจุบันมีมูลค่าถึง 2 ล้านล้านรายการ (ประมาณการ 2012) และ 242 พันล้านในบริการ (ประมาณการปี 2554) Donald Trump สัญญาว่าจะถอนตัวออกจากข้อตกลง เขาจะแทนที่มันด้วยข้อตกลงทวิภาคี ข้อตกลงการค้าโลกทั้งหมดเป็นแบบพหุภาคี ข้อตกลงที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคือข้อตกลงทั่วไปเกี่ยวกับการค้าและภาษีศุลกากร (GATT) หนึ่งร้อยห้าสิบสามประเทศลงนามในปี 1947 เป้าหมายของมันคือการลดภาษีศุลกากรและอุปสรรคทางการค้าอื่น ๆ ในเดือนกันยายนปี 1986 รอบอุรุกวัยเริ่มขึ้นที่เมือง Punta del Este ประเทศอุรุกวัย เป็นศูนย์กลางในการขยายข้อตกลงการค้าไปยังพื้นที่ใหม่ ๆ ซึ่งรวมถึงบริการและทรัพย์สินทางปัญญา นอกจากนี้ยังช่วยปรับปรุงการค้าสินค้าเกษตรและสิ่งทอ เมื่อวันที่ 15 เมษายน พ. ศ. 2537 รัฐบาลที่เข้าร่วมโครงการ 123 แห่งลงนามในข้อตกลงในมาราเคชประเทศโมร็อกโก ที่สร้างองค์การการค้าโลก (WTO) ถือว่าการจัดการการเจรจาพหุภาคีทั่วโลกในอนาคต โครงการแรกขององค์การการค้าโลกคือข้อตกลงการค้ารอบโดฮาในปี 2544 นั่นคือข้อตกลงการค้าพหุภาคีระหว่างสมาชิก WTO ทั้ง 149 ราย ประเทศกำลังพัฒนาจะอนุญาตการนำเข้าบริการทางการเงินโดยเฉพาะด้านการธนาคาร ในการทำเช่นนั้นพวกเขาจะต้องทันสมัยตลาดของพวกเขา ในทางกลับกันประเทศที่พัฒนาแล้วจะลดเงินอุดหนุนจากฟาร์ม ที่จะช่วยกระตุ้นการเติบโตของประเทศกำลังพัฒนาที่ดีในการผลิตอาหาร แต่ล็อบบี้ของฟาร์มในสหรัฐฯและสหภาพยุโรปก็หยุดลง พวกเขาปฏิเสธที่จะเห็นด้วยกับเงินอุดหนุนที่ลดลงหรือการแข่งขันจากต่างประเทศเพิ่มขึ้น องค์การการค้าโลกยกเลิกการเจรจารอบโดฮาในเดือนมิถุนายน 2549 เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 2556 ผู้แทนองค์การการค้าโลกก็ได้ตกลงที่จะทำแพคเกจบาหลี ทุกประเทศตกลงที่จะปรับปรุงมาตรฐานด้านศุลกากรและลดเทปสีแดงเพื่อเร่งรัดการค้า ความมั่นคงด้านอาหารเป็นปัญหา อินเดียต้องการให้เงินอุดหนุนอาหารเพื่อที่จะสามารถจัดเก็บในกรณีที่เกิดการกันดารอาหาร ประเทศอื่น ๆ กังวลว่าอินเดียอาจทิ้งอาหารราคาถูกในตลาดโลกเพื่อให้ได้ส่วนแบ่งการตลาด ข้อตกลงการค้าภูมิภาค (RTA) ครอบคลุมมากกว่าครึ่งหนึ่งของการค้าระหว่างประเทศและดำเนินงานควบคู่ไปกับข้อตกลงพหุภาคีโลกภายใต้องค์การการค้าโลก (WTO) บทเรียน OECD ที่เกิดขึ้นในพื้นที่นี้เกิดขึ้นสองเรื่อง ประการแรกคือผลกระทบที่เกิดขึ้นจริงของ RTAs ช่วยสนับสนุนกรณีกรอบความร่วมมือแบบพหุภาคีที่เข้มแข็งขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อภูมิภาคนำไปสู่ผลกระทบที่เกิดขึ้นระหว่างสมาชิกกับผู้ที่ไม่ได้เป็นสมาชิกในภูมิภาคที่เกี่ยวข้องและทำให้ต้นทุนการทำธุรกรรมเพิ่มขึ้นสำหรับธุรกิจ บทเรียนที่สองคือในขณะที่ผลกระทบบางประการของกิจกรรม RTA มีส่วนช่วยในการเสริมสร้างกรอบความร่วมมือพหุภาคีคุณลักษณะบางอย่างของแนวทางในระดับภูมิภาคอาจเป็นส่วนหนึ่งของกฎระเบียบพหุภาคี ขอบเขตสำหรับการเสริมดังกล่าวเกิดจากการมีส่วนร่วมที่ริเริ่มในระดับภูมิภาคสามารถนำไปสู่การเปิดเสรีแบบพหุภาคีและการกำหนดกฎที่กลมกลืนซึ่งเกินกว่าองค์การการค้าโลก องค์ประกอบทั้งสองนี้ทำให้เกิดความร่วมมือกันอย่างมีประสิทธิภาพระหว่างแนวทางในระดับภูมิภาคและระดับพหุภาคี ขอบเขตของนโยบายในเขตการปกครอง RTAs พหุภาคีแบบพหุภาคีเอกสารเหล่านี้จะสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างข้อตกลงทางการค้าในภูมิภาคกับระบบการค้าพหุภาคีภายใต้องค์การการค้าโลก (WTO) องค์ประกอบที่เป็นไปได้ของ WTO และภูมิภาคจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งหากเป็นเช่นนั้นและวิธีการที่เอกสารเหล่านี้ประเมินเงื่อนไขภายใต้ความมุ่งมั่นของภูมิภาคในพื้นที่นโยบายที่แตกต่างกันอาจทำให้สามารถทำหน้าที่เป็น lsquobuilding blocksforquo สำหรับการกำหนดนโยบายพหุภาคีในอนาคต งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพิจารณาประเด็นปัญหาทางการเกษตรในข้อตกลงการค้าภูมิภาคและเปรียบเทียบกับข้อบังคับขององค์การการค้าโลก รายงานฉบับนี้ครอบคลุมถึงการเข้าถึงตลาดการอุดหนุนการเยียวยาทางการค้าและข้อกำหนดเกี่ยวกับมาตรการสุขอนามัยทางสุขอนามัย (SPS) และอุปสรรคทางเทคนิคในการค้า (TBT) การศึกษายังประเมินผลกระทบทางเศรษฐกิจของความมุ่งมั่นทางการเกษตรใน RTAs และหาผลการสร้างการค้า อุปสรรคทางเทคนิคในการค้าการศึกษาเหล่านี้ศึกษาบทบัญญัติทางกฎหมายเกี่ยวกับกฎระเบียบทางเทคนิคมาตรฐานและขั้นตอนการประเมินความสอดคล้องใน RTAs การประเมินระดับความคล้ายคลึงกันและการรวมตัวกันของข้อตกลง WTO เกี่ยวกับปัญหาและอุปสรรคทางเทคนิคในการค้ารวมทั้งกันและกัน การวิเคราะห์ RTA ของแอฟริการะบุถึงขั้นตอนที่เป็นรูปธรรมที่ประเทศต่างๆได้ดำเนินการเพื่อลดอุปสรรคทางเทคนิคในการจัดเตรียม South-South ข้อ จำกัด ในการส่งออกข้อ จำกัด และข้อ จำกัด ในการส่งออกยังไม่ได้ให้ความสำคัญเท่าเทียมกันในข้อตกลงการค้าและการเจรจาด้านพหุภาคีอันเนื่องมาจากการลดภาษีนำเข้าและข้อ จำกัด เชิงปริมาณ การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่ามีหลายวิธีที่องค์การขององค์การการค้าโลกจะได้รับประโยชน์จากแนวทางที่พบใน RTAs บางส่วนในด้านการ จำกัด การส่งออก กลไกการค้าและกฎระเบียบของแหล่งกำเนิดการจัดหาของรัฐบาลการจัดหาโอกาสในการจัดหาสินค้าของรัฐบาลในข้อตกลงทางการค้าในภูมิภาค (RTAs) ที่มีศักยภาพทำให้หลายประเด็นและความท้าทาย การศึกษานี้จะตรวจสอบขอบเขตที่อาร์ทีเอ็กซ์ใช้นอกเหนือข้อตกลงการปรับปรุงการจัดซื้อจัดจ้างภาครัฐ (GPA) ขององค์การการค้าโลกเมื่อปี พ. ศ. 2555 ผลการศึกษาพบว่าบุคคลที่ไม่ใช่ GPA ได้รับระดับ GPA ทั่วไปในการเข้าถึงตลาดใน RTA ของตน รายงานเหล่านี้จะตรวจสอบตารางเวลาบริการที่ระบุไว้ใน RTAs ที่เลือกและเปรียบเทียบกับข้อผูกพันที่สอดคล้องกันภายใต้ข้อตกลงทั่วไปเกี่ยวกับการค้าบริการ (GATS) งานนี้ประเมินว่าข้อผูกพันด้านบริการที่ประเทศเหล่านั้นได้ทำขึ้นใน RTAs เหล่านี้เป็นข้อบ่งชี้ถึงประเภทของสัมปทานที่ประเทศอาจยินดีที่จะมีหลายฝ่ายภายใต้ GATS สิ่งแวดล้อมเอกสารเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงพัฒนาการล่าสุดในการพิจารณาเรื่องสิ่งแวดล้อมในข้อตกลงการค้าภูมิภาค อะไรคือผลกระทบของ RTAs ที่มีภาระผูกพันด้านสิ่งแวดล้อมและวิธีการที่พวกเขาสามารถมีส่วนร่วมในการเจริญเติบโตสีเขียวรายงานเหล่านี้จะกล่าวถึงการเจรจาการใช้และผลกระทบของความมุ่งมั่นด้านสิ่งแวดล้อมใน RTAs การลงทุนและการแข่งขันข้อตกลงการค้าในภูมิภาครวมถึงการครอบคลุมการลงทุนและการแข่งขันอย่างครอบคลุม การศึกษาเหล่านี้สำรวจประเภทของบทบัญญัติการแข่งขันที่ได้รับการเจรจาตลอดจนการรักษาการลงทุนและการมีปฏิสัมพันธ์กับบริการต่างๆ ผลงานยังพบว่าบทบัญญัติการลงทุนที่รวมอยู่ใน RTAs มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับการค้าและในระดับการลงทุนมากยิ่งขึ้น ความโปร่งใส RTAs ล่าสุดสามารถให้เครดิตสำหรับการนำเครื่องมือใหม่ ๆ ที่มีวัตถุประสงค์เพื่อส่งเสริมความโปร่งใสและความสามารถในการคาดการณ์ในนโยบายการค้าระหว่างประเทศได้มากขึ้น การศึกษาเหล่านี้จะทบทวนแนวทางปฏิบัติที่เกิดขึ้นใหม่ในความโปร่งใสของกฎระเบียบใน RTAs รวมทั้งการตรวจสอบปัจจัยและผลกระทบทางเศรษฐกิจของพวกเขา การวิเคราะห์พบว่า RTA ที่มีกลไกที่ซับซ้อนมากขึ้นในการเสริมสร้างความโปร่งใสดูเหมือนจะส่งเสริมการค้าอย่างเข้มแข็งมากกว่าผู้ที่มีความมุ่งมั่นต่อความโปร่งใส หากมีข้อสงสัยเกี่ยวกับการทำงานของ OECD ในข้อตกลงทางการค้าในภูมิภาคโปรดติดต่อ OECDs Trade and Agriculture Directorate